Arginina odgrywa szczególną rolę w organizmie człowieka z uwagi na fakt, iż stanowi niezbędny substrat do syntezy tlenku azotu. Wyniki badań klinicznych i eksperymentalnych wskazują na możliwość zastosowania suplementów z l-argininą w prewencji i leczeniu wielu chorób metabolicznych, choćby w prewencji i leczeniu przewlekłych powikłań cukrzycy [12].
Większa dostępność tlenku azotu w czasie suplementacji argininy może się przyczyniać do (pożytecznego) wzrostu insulinowrażliwości w organizmie [17]. Bezsprzeczne jest również znaczenie argininy (związane z syntezą NO) dla szybkości gojenia się ran, również u chorych na cukrzycę. Arginina pozwala utrzymać stałe komórkowe pH, wykazuje właściwości antyoksydacyjne, przeciwdziała nadciśnieniu oraz reguluje przemiany glukozy, białek i lipidów. Nie bez znaczenia jest również jej wpływ na lepkość krwi, fibrynolizę i układ krzepnięcia [12]. Ponadto aminokwas ten stymuluje wydzielenie somatotropiny i insuliny [15].
Dzięki zdolności argininy do obniżenia takich parametrów, jak: stężenie glukozy, homocysteiny, triglicerydów i kwasów tłuszczowych, jej suplementacja ma dobrą perspektywę w leczeniu otyłości i innych zaburzeń z zespołu metabolicznego [10]. W miażdżycowym niedokrwieniu kończyn dolnych obserwuje się najczęściej deficyt tlenku azotu. Podanie argininy zwiększa jego syntezę. W badaniach zaobserwowano, że czas suplementacji i dawka argininy korelują bezpośrednio dodatnio z dystansem przejścia bezbólowego u chorych ze wspomnianym schorzeniem[18].
Prowadzone badania są związane przede wszystkim z możliwością zastosowania argininy w leczeniu takich chorób, jak: nadciśnienie tętnicze, choroby naczyniowo-sercowe, cukrzyca, hipercholesterolemia, przewlekła niewydolność nerek, miażdżyca tętnic kończyn dolnych oraz niewydolność krążenia [3]. W testach klinicznych wykazano, że u kobiet z nadciśnieniem indukowanym ciążą dobowa dawka argininy w wysokości 6 g wywołała istotne obniżenie ciśnienia tętniczego [2].
Wielkim atutem argininy jest bezpieczeństwo jej stosowania i to nawet w przypadku wysokich dawek. Stosowanie jej rzadko prowadzi do pojawienia się działań niepożądanych, a jeśli nawet wystąpią, to są mało istotne i zależne od dawki. W przypadku podania doustnego arginina jest dobrze tolerowana w dawkach mniejszych lub równych 30 g [19]. Ponieważ arginina jest naturalnym składnikiem żywności i nie powoduje skutków ubocznych, jest dostępna bez recepty [5].
Przypominany, że ProArgi-9+ zawiera w jednej dawne 5 gramów farmaceutycznej l-argininy w wolnej postaci. W świetle powyższych badań, dawka ta może uchodzić za podstawową – profilaktyczna i jest całkowicie bezpieczna.
Piśmiennictwo
2. Ścibior D., Czeczot H. Arginina — metabolizm i funkcje w układzie sercowo-naczyniowym. Adv. Clin. Exp. Med. 2005; 14: 1041–1050.
3. Kostka-Trąbka E. Arginina — znany aminokwas o nowych możliwościach zastosowań klinicznych. Ordynator Leków 2002; 3: 3–10.
5. Ścibor D., Czeczot H. Arginina — metabolizm i funkcje w organizmie człowieka. Postępy Hig. Med. Dosw. 2004; 58: 321–332.
9. Böger R.H. The pharmacodynamics of l-arginine. J. Nutr. 2007; 137: 1650S–1655S.
10. Wu G., Bazer F.W., Davis T. A. i wsp. Arginine metabolism and nutrition in growth, health and disease. Amino Acids. 2009; 37: 153–168.
12. Zozulińska D., Majchrzak A. Znaczenie argininy w patologii przewlekłych powikłań cukrzycy. Diabet. Dosw. Klin. 2004; 4: 331–336.
14. Bogdański P., Pupek-Musialik D., Jabłecka A., Bryl W. Suplementacja L-argininy w nadciśnieniu tętniczym — fakty i kontrowersje. Nadciś. Tęt. 2001; 5: 133–139.
15. Socha J., Stolarczyk A. Rola białka w leczeniu żywieniowym — podstawy biologiczne. Pediatria współczesna. Gastroenterologia, Hepatologia i Żywienie Dziecka 2000; 2: 77–81.
18. Chęciński P. Badania nad skutecznością suplementacji L-argininy u chorych z miażdżycowym niedokrwieniem kończyn dolnych. Ordynator Leków 2002; 3: 7–9.
19. Böger R.H., Bode-Böger S.M. The Clinical pharmacology
of l-arginine. Annu. Rev. Pharmacol.
Toxicol. 2001; 41: 79–99.
Opracowano na podstawie:
Marta Matuszak, Joanna Suliburska. Rola argininy w prewencji i leczeniu chorób metabolicznych. Forum Zaburzeń Metabolicznych 2012, tom 3, nr 2, 50–53 53
O argininie pisaliśmy również w tych postach.
Więcej informacji o argininie znajdziesz na portalu Arginina.info.pl
Warto też zapoznać się z książką Noblisty L.J. Ignarro pt. Nigdy więcej chorób serca